اسماء مشتقاسماء مشتقّ، در منطق به اسم‌هایی اطلاق می‌گردد که که از یک ریشه گرفته شده باشند و مشاکلتی در معنی آنها وجود داشته باشد. ۱ - توضیح اصطلاحاسماء مشتقّ، اسم‌هایی هستند که از یک ریشه گرفته شده باشند و مشاکلتی در معنی آنها وجود داشته باشد، مانند حاسد و محسود و حسود. «و باشد که میان الفاظ مشاکلتی افتد و آن از دو نوع خالی نبود: یا مشاکلت لفظ تابع مشاکلت معنی بود، یا نبود. و اول را اسماء مشتقه خوانند، مانند ناصر و نصیر و منصور». «و اشتقاق را چهار شرط دیگر بباید: مناسبت لفظی و معنوی میان موضوع و مشتق، و مغایرت در هردو. و اسماء منسوبه چون عربی و عجمی نیز از این قبیل بود». ۲ - پانویس
۳ - منبعخوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسی، ص۱۵. رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی | مباحث الفاظ
|